Auw, ik ben gewond!

Ook op de werkvloer zit een ongeluk in een klein hoekje. We kennen allemaal wel de horrorverhalen van ongelukken met fatale afloop en de wonderverhalen van ernstige ongelukken waar de werknemer met enkele schrammen wegloopt. Tussen die twee uitersten ligt een grote poel van ernstige en minder ernstige ongelukken, die niet de media halen.

Bij mij aan tafel zit 'Martin'. Hij heeft een ongeluk gehad op de werkvloer en daarbij behoorlijk letsel opgelopen. Zijn werkgever weigert aansprakelijkheid te erkennen, wat voor Martin wel erg belangrijk is. Erkenning van de aansprakelijkheid is zo belangrijk, omdat dit de eerste stap is naar vergoeding van de schade. Voor er over geld kan worden gesproken, moet eerst duidelijk zijn wie aansprakelijk is. Ik kan Martin in ieder geval het positieve bericht geven dat werknemers door de wetgever vergaand beschermd worden, maar hoe pakt dat in zijn zaak uit?

Martins werkgever heeft een productiebedrijf. De lopende band waar ze mee werken was aan vervanging toe en daarvoor was een deel van het productieproces stilgelegd. Tijdens het onderhoud liep Martin met een grote doos verpakkingsmateriaal door de hal en zag de pallet op zijn looproute niet. Hij is erover gestruikeld en volkomen verkeerd terecht gekomen, waarbij hij zich ook heeft gesneden aan materiaal dat op de pallet lag. Gevolg: open beenbreuk met doorgesneden pezen en spieren. Direct opereren en daarna revalideren en therapie.

Natuurlijk werd er onderzoek gedaan naar de toedracht van dit bedrijfsongeval. Wat volgde was een discussie over de aansprakelijkheid. Martins werkgever weigert die aansprakelijkheid te erkennen en dus kwam Martin bij mij met de vraag of hij succesvol zijn werkgever aansprakelijk kan stellen. De wet zegt dat een werkgever aansprakelijk is, tenzij er sprake is van ‘opzet of bewuste roekeloosheid’ van de werknemer. Daarvan is in mijn beleving geen sprake. Martin heeft een ongeval gehad tijdens het uitoefenen van zijn werkzaamheden. Zijn werkgever zegt dat het Martins eigen schuld is, omdat hij met de doos is gaan lopen, terwijl daarvoor ook andere hulpmiddelen beschikbaar waren tijdens de vervanging van de loopband.

Misschien was het onhandig van Martin, maar van opzet is in mijn beleving geen sprake. Sterker nog, ik ben van mening dat de werkgever de zorgplicht heeft geschonden. Er was namelijk een onveilige werkplek en de werkgever had beter moeten toezien op de veiligheid. De werkgever heeft onvoldoende ondernomen om een bedrijfsongeval te voorkomen. En dat heb ik zo verwoord in een brief aan Martins werkgever.

In die brief vraag ik de werkgever aansprakelijkheid te erkennen. De reactietermijn is bijna verstreken en we hebben nog geen reactie gekregen. Dat betekent vervolgstappen…

De naam van mijn cliënt heb ik uit privacy overwegingen aangepast, maar misschien herken jij je wel in deze situatie. Heb jij ook letsel opgelopen tijdens het werk en wuift jouw werkgever dat weg? Neem contact met mij op via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of 0548 745 000, dan kijken we samen wat we eraan kunnen doen!